Η λογική τελικά είναι σχετική και εξαρτάται σε ποια κοινωνία ζεις. Στις χώρες τις κεντρικής Ευρώπης αυτό είναι σχεδόν αδιανόητο, αν ο ασθενής έχει σώα τα φρένας και είναι υπεύθυνος του εαυτού του, είναι ο πρώτος που θα το μάθει και με όποιον συνοδό επιλέγει αυτός να έχει μαζί του. Αν δε δώσει τη συγκατάθεση του δε επιτρέπεται κανένας επαγγελματίας υγείας να δώσει πληροφορίες σε τρίτους, αν γίνει κάτι τετοιο σηκώνει εως και μήνυση. Εν τέλει δουλεύοντας και εγώ ως επαγγελματίας υγείας και σε άλλες χώρες κάποια χρόνια εκτιμώ πολύ περισσότερο αυτόν τον επαγγελματισμό, την ειλικρίνεια και την ώριμοτητα όπως και τον σεβασμό που δείχνεις σε αυτόν που είναι το επίκεντρο της κατάστασης, δηλαδή τον ίδιο τον ασθενή, παρά αυτό το μπέρδεμα που γίνεται στις περιπτώσεις που αναφέρεστε και που όλοι αντιμετωπίζουν τον άμεσα ενδιαφερόμενο σαν τον καημένο/ αδύναμο/ ανώριμο/ χαζό της υπόθεσης και καλά για το καλό του. Εν τέλη μπορείς να το θέσεις ότι είναι θέμα κουλτούρας αλλά ΟΧΙ λογικής.