#3.Τις πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο βούρκωνα,όταν καθόταν δίπλα στην πιο καλυτερότερη μου φίλη (ναι,τέτοιος υπερθετικός) άλλο παιδάκι.Μα να κάνει κι άλλες παρέες;Μεγάλη πίκρα...Παιδιάστικα πράγματα.Με παιδικό εγωισμό αντιμετωπίζεις κι εσύ τη σχέση σου με τη φίλη σου.Οι φίλοι μας,όπως και ο υπόλοιπος κόσμος,δε γυρίζουν γύρω μας.Συναναστρέφονται και με άλλους,όπως έκανε και η φίλη σου.Επίσης,δεν είμαστε απαραίτητα το ίδιο σημαντικοί για κάποιον όσο είναι εκείνος για εμάς.Η φίλη σου πχ ναι μεν δεν σου αρνήθηκε ποτέ την παρέα της,αλλά δεν την επεδίωξε κιόλας.Ακόμα κι όταν άρχισες να την αγνοείς από εγωισμό,όπως λες,εκείνη δεν αντέδρασε.Ήθελες να την "τιμωρήσεις",να την πληγώσεις,να τραβήξεις τον ενδιαφέρον της χωρίς να ρίξεις εσύ τα μούτρα σου.Αντί να της πεις,ότι σου λείπει η παρέα της,ότι θα ήθελες να είσαστε πιο κοντά,προτίμησες να κάνεις,ότι δε σε ενδιαφέρει.Αν θέλεις να τα ξαναβρείτε,τράβα ένα Χ σε όλα αυτά.Κι εσύ έκανες τα λάθη σου κι εκείνη ενδεχομένως τα δικά της.Τώρα είσαστε μεγάλα κορίτσια.Μπορείτε να ξεκινήσετε από την αρχή.Υπάρχει το ενδεχόμενο να μην ανταποκριθεί,αλλά ρίσκαρε το.Είναι κρίμα να χάνουμε ανθρώπους από το φόβο της απόρριψης.