Εμένα, πάλι, μου άρεσε η 7. ...Και πιστεύω πως το ταμπού της εμμήνου ρύσεως εδράζεται και στον μισογυνισμό (παρακολουθήστε τις τοποθετήσεις των διαφόρων θρησκειών επ' αυτού, καθώς και τις εξωστρακιστικές συνήθειες που υφίστανται γυναίκες διαφόρων εθνοτικών ομάδων, βλ. Καλάς, Νεπαλέζες) αλλά πιθανότατα άπτεται και άλλων πραγμάτων, όπως πχ. της άγνοιας, του "υπερφυσικού" (γέννηση-θάνατος), των κακών συνθήκων υγιεινής (ή τεσπά των .. μαλλον αναπόφευκτων, που επικρατούσαν παρελθοντικά) και ίσως στο γεγονός ότι οι ανδρες δεν μπορούν, ακριβώς, να πηδάνε και να χαίρονται την περιοδεύουσα γυναίκα, εκείνες τις μέρες, εκτός κι αν αρέσκονται στα bloodbaths. Φυσικά και η μιρμιρίαση, η υπέρτατη ντροπή που αισθάνοται οι γυναίκες, αν έχουν ένα (όσο κι αν προσέχουν) ατυχηματάκι δεν αφορά "απλά" την σιχασιά, εντούτοις είναι κάτι που όντως αντιμετωπίζεται σαν σκατά. Shame.
