#5 Η μικρομέγαλη συμπεριφορά με αναγουλιάζει όσο λίγα πράγματα. Αλλά ναι, τη θυμάμαι μια χαρά να υπάρχει όταν ήμουν εγώ 12. ('Ντάξει δεν πάνε και 40 χρόνια από τότε, αλλά πάντως ίντερνετ, κινητά και όλα όσα δαιμονοποιούνται ως αιτίες του "κακού" δεν υπήρχαν.) Ένα παρήγορο είναι ότι περνάει. Ένα άλλο είναι ότι, στην πραγματικότητα, δεν είναι μεγαλίστικη. Παιδιάστικη είναι. Σκέψου: Έχεις δει πολλές 25άρες που φωνάζουν σε δοκιμαστήρια "Πω μαλάκα τι βυζάρες σου κάνει αυτό το μαγιό;" Όταν ακούς τέτοια, τότε ακριβλςω είναι που ξέρεις ότι στο δοκιμαστήριο δεν βρίσκονται άτομα άνω των 15. (Αντιστοίχως, αν σε λεωφορείο ακούς αρσενικά γκαρίσματα "Μαλάκα, φέρ'το ρε μαλάκα, άντε, θα σε γ..σω ρε μαλάκα" κλπ κλπ.) Νομίζουν κι αυτά ότι κάνουν κάτι. Άσ'τα. θα μεγαλώσουν και θα συνέλθουν κάπως. Εγώ πάντως στα 12 ντυνόμουν σαν πιστή Ιρανή (sans μαντήλα) αλλά μιλούσα σα νταλικέρης.Τώρα, όσον αφορά στα μεγέθη: Έτσι κι αλλιώς, τα κορίτσια με αρκετά ανεπτυγμένο σώμα μπορούν να βρουν ρούχα στο μέγεθός τους ακόμη και σε εντελώς "ενήλικο" μαγαζί. Και τα πολύ μικρά μεγέθη στα καταστήματα ενηλίκων πρέπει να υπάρχουν, γιατί υπάρχουν και γυναίκες πολύ μικροκαμωμένες. Εκείνες δηλαδή να κυκλοφορούν με ροζ φούτερ Frozen; Απλώς πρέπει να αναθεωρήσουν το πού *σταματάνε* τα νούμερα, γιατί σε πολλά μαγαζιά δυσκολεύεται να ντυθεί μια γυναίκα που ζυγίζει απλώς 70 κιλά ξέρω γω. Αλλά αυτό είναι άλλη υπόθεση.
