#3Ο μορφωμένος άνθρωπος μπορεί να είναι -για διάφορους λόγους- και φοβικός (για την προσωπική του υγεία ή του παιδιού του κ.λπ.) και το μεταφράζει μ’ αυτόν τον τρόπο (ξεματιάσματα/χάντρες και λοιπά κολοκύθια), θα μπορούσαμε να τολμήσουμε να πούμε ότι υπάρχει μία δόσιν OCD σ’ όλο αυτό (αλλά μπορεί και να είναι παρακινδυνευμένο). Μπορεί να επικαλούμαι την αρχή Λενμφού, αλλά θυμάμαι είχα περάσει μία (μικρή ευτυχώς) περίοδο, ως παιδί, που «έπρεπε» να κάνω τον σταυρό μου σε κάθε προσκυνητάρι/εκκλησία κ.λπ στο δρόμο που έβλεπα, κι αυτό ήταν από τα έσω ορμώμενο (όχι επιβληθέν από το περιβάλλον) και είχε, σαφώς, στοιχεία OCD [όπως (ένα από τα πιο light παραδείγματα)η αίσθηση του χτυπήματος του ξύλου, όταν ακούς κάτι κακό, για να μην συμβεί το κακό σε σένα και τους οικείους σου].Εσύ, όμως, πραγματικά εξερράγης (μικροαστή καρακατίνα;;;). Ίσως θα ήταν καλύτερο να της πεις, ήρεμα και καλά, σε κάποια άλλη στιγμή, ότι το θέμα με την περίοδο σε έθιξε κι ότι είναι κρίμα νέα κοπέλα να υποστηρίζει (έμμεσα) την ιστορική/ πολιτισμική/θρησκευτική (σε αρκετούς πληθυσμούς τλχ) «μιαρότητα» της περιόδου.Επίσης έχω την αίσθηση ότι αρκετοί μπερδεύουν τους τύπους και τις δεισιδαιμονίες (και τις παπαριές των παπάδων και εκκλησιαστικής διοίκησης) με βαθιά δομικά πράγματα στην οργάνωση των ανθρωπίνων κοινωνιών, μέρος των οποίων (κακώς ή καλώς) είναι και οι θρησκείες (είτε το παραδέχονται, είτε όχι). Και άσχετα αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τις επιμέρους θεωρίες υπάρχουν ενδιαφέροντα στοιχεία στα κάτωθι links. Γιατί και «εξουσία» μπορεί να λέμε, αλλά δεν γνωρίζω κατά πόσο αντιλαμβανόμαστε πώς/τι είναι αυτή:http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/religions/marios_mpegzos_psychology_of_religion.htmhttp://antifono.gr/portal/κατηγορίες/θεολογία-θρησκειολογία/γραπτός-λόγος/2523-Ζιράρ-χωρίς-Μεταφυσική.htmlκαλή ανάγνωση :-)