Κτίστηκε το καλοκαίρι του 1961 για να ανακοπεί το ρεύμα φυγής από τον ανατολικό παράδεισο στη δυτική κόλαση της ελευθερίας. Μέχρι το 1989, διαίρεσε την πόλη του Βερολίνου. Χιλιάδες αποπειράθηκαν να το περάσουν (μαντέψτε από ποια πλευρά), από αυτούς πάνω από 200 έπεσαν νεκροί από τα πυρά των ανατολικογερμανών φρουρών. Μετά την πτώση του, όλοι είδαμε τι συνέβη: Κάτι Χόνεκερ, κάτι Γιαρουζέλσκι και οι λοιποί σαρώθηκαν και νίκησε ο καπιταλισμός και η αστική δημοκρατία. Όλα αυτά είναι ιστορία. Πριν τις εξυπνάδες για καρβουνοκίνητο υπολογιστή και προβιές, θα μας αναφέρετε μία ευλογημένη χώρα σε αυτόν τον έρμο τον πλανήτη, όπου εφαρμόστηκαν οι "σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής" και είδαν χαίρι οι κάτοικοι της? Θα μας εξηγήσετε γιατί το ρεύμα ήταν πάντα από την πλευρά του ανατολικού παραδείσου προς τη δυτική κόλαση? Θα μας εξηγήσετε γιατί, ακόμη και σήμερα, χιλιάδες θαλασσοπνίγονται για να σωθούν από τον πόλεμο στη Συρία και να πάνε στην ελεύθερη, δημοκρατική Ευρώπη? Ελάτε τώρα, όλοι ξέρουμε γιατί. Ζήστε στον μύθο σας, δημοκρατία έχουμε. Την οποία επισήμως μισείτε και θέλετε να ανατρέψετε. Τη μισείτε, βέβαια, αλλά απολαμβάνετε τα προνόμιά της. Και χρησιμοποιείτε τα μέσα που εκείνη σας παρέχει για να τη βάλετε στον γύψο. Δημοκρατία έχουμε, λέμε.
