#5 Διάβαζα και φρίκαρα. Μου θύμισες την περίπτωση μιας συμμαθήτριάς μου στο σχολείο, που οι γονείς της (φυσικοί γονείς, όχι θετοί.. για να μη νομίζεις ότι υπάρχει διαφορά) αρχικά δεν την άφησαν να συμπληρώσει μηχανογραφικό για να μην μπορεί να σπουδάσει. Με το που τελείωσε το σχολείο, άνοιξαν ένα σουβλατσίδικο και την έβαλαν να ψήνει σουβλάκια και μαζί με την κατά ένα έτος μεγαλύτερη αδελφή της (η οποία είχε την ίδια μοίρα φυσικά), ουσιαστικά κρατούσαν το μαγαζί. Έκαναν τα πάντα οι δυο τους. Μικρό μαγαζάκι γαρ. Οι γονείς αραχτοί. Εκείνες "ζούσαν" την οικογένεια. Τους έπαιρναν ΟΛΑ τα χρήματα, δεν τις άφηναν να βγουν και φυσικά δεν τις άφηναν ούτε για αστείο να έχουν αγόρια. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα το σουβλατζίδικο δεν τραβούσε. Ήταν μικρό, σε φτωχογειτονιά και είχε πολλά έξοδα. Το έκλεισαν και αποφάσισαν να μεταναστεύσουν στη Γερμανία. Οι κοπέλες φυσικά δεν ήθελαν να φύγουν από την Ελλάδα και έκαναν την επανάστασή τους. Αλλά οι γονείς μπλόκαραν κάθε προσπάθειά τους να ανεξαρτητοποιηθούν βάζοντας τρικλοποδιές όπου μπορούσαν.. ακυρώνοντας συφωνίες για δουλειές, παρακρατώντας ότι χρήματα υπήρχαν κλπ. Τελικά αναγκάστηκαν και πήγαν στη Γερμανία, μη γνωρίζοντας τη γλώσσα. Και εκεί οι γονείς ΠΑΛΙ αραχτοί. Τους βρήκαν δουλειές του (η μία σε φούρνο και η άλλη σε πιτσαρία) και ο καιρός περνούσε. Κάποια στιγμή γνώρισαν δυο αγόρια. Έλληνες μετανάστες κι αυτοί. Και έκαναν σχέσεις. Οι γονείς δεν πήραν πρέφα γιατί πίστευαν ότι στη Γερμανία θα ήταν πάρα πολύ δύσκολο αυτό και οι κοπέλες φρόντισαν να κρατήσουν τις σχέσεις μυστικές. Μέχρι που η μία αποφάσισε να παντρευτεί! Εκεί να δεις κακός χαμός. Αλλά βλέπεις είχαν φτάσει τα 30 και πια δεν πήγαινε άλλη εκμετάλευση. Γιατί αυτοί οι γονείς αυτό ακριβώς έκαναν. Εκμεταλεύονταν τις κόρες τους για να μην χρειάζεται αυτοί να κοπιάσουν, διαλύοντας κάθε προοπτική τους και κάθε ονειρό τους. Τα χρόνια έχουν περάσει. Είναι και οι δύο παντρεμένες με παιδιά, και η μία τώρα βρίσκεται στο μεταπτυχιακό της. Η άλλη άνοιξε δική της επιχείρηση (νυχάδικο στο κέντρο του Μονάχου). Οι γονείς επέστρεψαν στην Ελλάδα βέβαια, γιατί η "οικονομική βοήθεια" κόπηκε και πλέον βλέπονται αραιά και που.Γιατί στα λέω όλα αυτά. Γιατί αυτό το ίδιο σου κάνουν κι εσένα οι δικοί σου. Δεν τους χρωστάς που σε υιοθέτησαν. Κάνεις λάθος να το πιστεύεις αυτό. Αντίθετα, θα έλεγα ότι εκείνοι οφείλουν σε σένα αφού πλέον τους συντηρείς και τους ζεις. Και η συμπεριφορά τους απέναντί σου αυτό δείχνει. Σε έχουν κλειδώσει στο κλουβί και δεν σε αφήνουν να ζήσεις, γιατί αν φύγεις ποιος θα τους συντηρεί? Δεν θέλουν να δημιουργήσεις στενούς δεσμούς με κανέναν, όχι γιατί θέλουν να σε προστατέψουν από τις επιλογές σου, αλλά γιατί φοβούνται ότι θα τους εγγαταλήψεις. Είναι εγωϊστές και εκμεταλευτές και ότι καλό έκαναν όταν σε υιοθέτησαν, τώρα το έχουν κλωτσήσει και έχει πέσει στη θάλασσα. Φύγε μακριά. Πάρε της ζωή σου στα χέρια σου. Δεν χρωστάς σε κανέναν παρα μόνο στον εαυτό σου. Εκτός αν αποφασίσεις ότι θα ζεις έτσι μέχρι αυτοί να πεθάνουν. Δικό σου θέμα.
