Αχ αχ αχ! Θυμήθηκα υπέροχο περιστατικό.Παντρεμένος συνεργάτης με έπρηζε με τα γνωστά, να βγούμε, γιατί δεν βγαίνουμε επιτέλους, πολύ πιεστικά. Δεν ήθελα απλά να κάνω πίσω. Είχα όρεξη να του σπάσω λίγο τα νεύρα. Μετά από ένα χρόνο ενέδωσα και βγήκα μαζί του, μια βραδιά όπου επέμενε να κεράσει αυτός μπύρες.Κουβαλήθηκα με έναν φίλο μου, χωρίς φυσικά να έχω ενημερώσει προηγουμένως για το νέο μέλος της παρέας. Μιλούσαμε όλο το βράδυ οι δυο μας για ένα θέμα που ο σαλιάρης παντρεμένος δεν είχε ιδέα και δεν μπορύσε να συμμετέχει, ήπιαμε τις μπυρίτσες μας, παρήγγειλα και συνοδευτική πιατέλα λουκάνικα να κατεβεί η μπύρα και αριβάραμε όταν πια χορτάσαμε με τον κολλητό για να πάμε σε ένα άλλο μπαρ όπου μας περίμεναν άλλοι φίλοι και μεταξύ αυτών και ένας τύπος που και καλά γούσταρα (φρόντισα να το υπογραμμίσω)."Ευχαριστούμε για το κέρασμα!"Δεν ξαναπρότεινε ποτέ τίποτα.