#7.Ουδέτερης απόχρωσης δεν είναι καν να πετάει κάποιος τα λεφτά του από το μπαλκόνι.Πόσο μάλλον να πέφτει ο ίδιος από αυτό (μακάβριος συσχετισμός).Ίσως να μην το έχεις συνειδητοποιήσει,αλλά η επιβίωση είναι καθημερινή προσπάθεια για όλους.Το να ζούμε δεν είναι κάτι δεδομένο.Είναι κάτι,το οποίο το διεκδικούμε καθημερινά,ακόμα και ασυναίσθητα.Το μωρό που κλαίει,ζητάει φροντίδα,για να ζήσει.Ρίχνουμε πάνω μας ένα παλτό,για να μην πεθάνουμε απ'το κρύο.Τρώμε,κοιμόμαστε.Κανείς δε δίνει ιδιαίτερη σημασία σε αυτά,αλλά ο σκοπός τους είναι,να μας συντηρήσουν στη ζωή.Ακόμα κι αν δε γίνεται συνειδητά,κάθε δευτερόλεπτο που αναπνέουμε,το έχουμε κερδίσει.Έστω κι από τύχη.Χώρια όλα τα υπόλοιπα,που κάνουμε,για να ζούμε όσο το δυνατόν καλύτερα.Επομένως το να εγκαταλείπει κάποιος τον αγώνα του και όσα έχει κατακτήσει,δεν μπορεί να μας είναι αδιάφορο.Δεν μπορώ να κρίνω εκείνους,που προχωρούν σε αυτοκτονία.Με τι κριτήρια;Ποια ποιότητα ζωής είναι χειρότερη από το θάνατο;Δεν έχω απάντηση.Μου είναι αδύνατο όμως να πω,"εντάξει,μωρέ,και τι έγινε,είναι κι αυτό μια επιλογή".
