Συννεφιά δεν συμφωνώ καθόλου. Δεν μου φαίνεται σωστό να αναφέρεσαι με τον χαρακτηρισμό σούργελο σε κάτι τόσο θλιβερό όσο και απαραίτητο. Το ότι οι δικοί σου συγγενείς (πολύ λίγοι κιόλας ανάμεσα στους πολλούς) φέρθηκαν απαράδεκτα δεν κάνει όλες τις κηδείες τσίρκο. Πέρα από την τελετή που αφορά την ψυχή του νεκρού και μάλιστα υπάρχει από την αρχαιότητα ακόμα (ας θυμηθούμε εδώ τον αγώνα της Αντιγόνης να αποδοθούν οι σωστές μεταθανάτιες τιμές στον αδελφό της) είναι και μια ευκαιρία να πεις το τελευταίο αντίο σε έναν άνθρωπο που αγαπούσες ή που αγαπούσαν πάρα πολύ αγαπημένοι φίλοι σου ή συγγενείς. Τον συνοδεύεις τρόπον τινά στο τελευταίο του ταξίδι. Έχεις επίσης την ευκαιρία να θρηνήσεις με άλλους μαζί, που νιώθουν τον πόνο σου και συμπαραστέκεστε έτσι ο ένας στον άλλο. Εκτονώνεσαι, μοιράζεσαι τη θλίψη σου ή προσφέρεις έναν ώμο για να κλάψουν οι άμεσοι συγγενείς. Για κάποιους ανθρώπους μετράει πάρα πολύ. Υπάρχουν μάλιστα και αυτοί που μπορεί να σου πουν σ'ευχαριστώ που έκλαψες για τη μάνα/πατέρα/γυναίκα/παιδί μου (μου έχει συμβεί πολλές φορές σε πιο μακρινούς συγγενείς που δεν είναι αναμενόμενο ότι θα θρηνήσεις). Γιατί έτσι τιμάς αυτόν που φεύγει, δείχνεις ότι άφησε έστω ένα μικρό σημάδι στις ψυχές των γύρω του όσο έζησε σε αυτή τη γη. Μην ξεχνάμε ότι όσο πιο πολλοί άνθρωποι εμφανίζονται σε μια κηδεία, τόσο πιο αγαπητός ήταν ο πεθαμένος. Και αυτό είναι πολύ τιμητικό πιστεύω.