#1 έχω βρεθεί στη θέση σου έχοντας πολύ στενή φίλη που έχει διαγνωσθεί με διπολική διαταραχή. Είμαστε φίλες 20 χρόνια σχεδόν και από τότε που εκδηλώθηκε η ασθένειά της, μεταξύ όλων των άλλων, μου ήταν δύσκολο να δεχτώ ότι η φιλία που είχαμε τότε δεν υπάρχει πια. Θα σε συμβούλευα να το αποδεχτείς (γιατί μου αφήνεις την εντύπωση ότι είσαι σε άρνηση) και να βρεις μια νέα φόρμουλα για να περνάτε καλά. Επίσης, το ότι έχει κατάθλιψη δε δικαιολογεί τα πάντα. Διακρίνω ομοίως από το γράμμα σου ότι πάντοτε υπήρχαν στοιχεία του χαρακτήρα της που δε σου άρεσαν και πριν τη διάγνωση. Οι φιλίες δεν είναι στατικές:δε σημαίνει ότι επειδή ήσασταν πριν 4 χρόνια κολλητές, θα είστε για πάντα. Στην πορεία καθώς γνωρίζουμε καλύτερα εναν άνθρωπο αποφασίζουμε αν θα παραμείνουμε τόσο στενοί φίλοι ή όχι. Και αυτό στη δική σας φάση, δεν έχει καθόλου να κάνει με την κατάθλιψη.
