@ Άρης ΔημοκίδηςΑσφαλώς και τα αστεία τα βλέπουμε πιο χαλαρά, άλλωστε παρακολουθώ ανελλιπώς τη στήλη σου κι ας έχω πολύ διαφορετικές απόψεις από τις δικές σου (δεν προσβάλλομαι εύκολα!) αλλά το σχόλιό μου είναι ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ και εκεί είναι που θέτω τα λεγόμενά σου σε... έλεγχο ιστορικής (και λογικής) ακρίβειας.Ας πούμε κάποιος δεν θρησκεύει, δεν πιστεύει, ακόμη και τότε ίσως να τηρεί ή να συγκινείται από τα έθιμα ή να θυμάται παραδόσεις γενεών. Το καρτούν ήταν μια κρυάδα (σε αυτό το επίπεδο θα το κρίνω), και όπως θα έλεγε και κάποιος, στον Σεφερή να το έδινες, δεν θα το έπαιρνε... Αλλά το σχόλιό σου ήταν -κατά τη γνώμη σου- λάθος.Και συγχώρεσέ με, αλλά ως... εξυπνάκιας, δεν μπορώ να αντισταθώ... Οι εικονολάτρες έδρασαν 4-5 αιώνες μετά τον Άγιο Βασίλειο. Άρα λάθος κι εδώ... Και το ότι πέθανε 49 ετών δεν τον έκανε νεαρό... από την άσκηση και τις στερήσεις είχε γεράσει, απεικονίζεται με μακρυά γενειάδα.. τα παλιότερα χρόνια ζούσαν λιγότερο, και ακόμη και ο "Γέρος του Μωριά" ούτε πενηντάρης δεν ήταν όταν τον ονόμασαν έτσι. Αλλά αυτό είναι πολύ δευτερεύον.Πιο σημαντικό είναι να μην κρίνουμε μια προσωπικότητα 17 αιώνων πριν με κριτήρια σημερινά. Η τότε κοινωνία σπαρασσόταν από θρησκευτικές αντιπαραθέσεις ακατανόητες σε εμάς. Πολλές από αυτές ήταν κατ' επίφαση θρησκευτικές, και έκρυβαν άλλα από πίσω. Μεγάλο θέμα και δεν εξαντλείται. Αλλα ο Βασίλειος δεν έμεινε σε θεωρητικές και λεκτικές αντιπαραθέσεις. Τον γνωρίζουμε κυρίως για τη φιλανθρωπία του και το έργο του. Τα παιδιά μου έχουν την εικόνα του Santa Claus στο μυαλό τους, αλλά τα δώρα θα τα πάρουν αύριο, στη γιορτή του Άη Βασίλη! Εύχομαι κι εσύ να πάρεις κάτι καλό!Επίτρεψέ μου κι εμένα να σου κάνω ένα μικρό δωράκι... Την ιστορία του Γιάννη του Ευλογημένου...http://users.uoa.gr/~nektar/arts/tributes/fwths_kontogloy/giannhs_o_eyloghmenos.htm