17 ετών ήταν. ΔΕΚΑΕΠΤΑ. ΒΑΛΤΟ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ. Δεν παει να έζησε και την καλύτερη ζωή που έζησε ποτέ άνθρωπος στην Γη, ήταν ακόμα ανήλικος, θα μπορούσε να είχε πολλά χρόνια ακόμα μπροστά του το παιδί.Επίσης σορρυ που θα το πω, αν και νεαρός και εγώ και ας ακουστώ ίσως κάπως συντηρητικούρα αλλά εγώ το παιδί μου δεν θα το άφηνα ποτέ να ασχοληθεί με αυτην την...νέα μόδα. Ας ασχοληθεί με κάτι άλλο, 1002 πράγματα υπάρχουν. Φυσικά κάποιοι υπερασπιστές ή μέλη του είδους θα έρθουν και θα μου πουν ήταν μεμονωμένο περιστατικό, ήταν επιλογή του η ενασχόληση γνωρίζοντας τους κινδύνους, ποιος είσαι εσύ που θα υπαγόρευες στο παιδί σου τι θα κάνει και τι όχι, ναι σάμπως εμείς πεθάναμε κτλπ. Όσοι ασχολείστε δεν με πειράζει και αφού σας αρέσει μεγιά σας και χαρά σας.Αλλά μην έρθει κανείς να μου ωραιοποιήσει το παρκουρ πάνω από ταράτσες. Έχω δει και ακούσει παιδιά και μεγάλους να σπάνε πόδια, χέρια ή ακόμα και να χάνουν την ζωή τους. Απλά το θεωρώ επικίνδυνο και θα προσπαθούσα κάποιον (φίλο ή παιδί μου) να του βγάλω την ιδέα. Βλέπω πάντως αρκετά παιδιά Γυμνασίου ή ΣΤ Δημοτικού να πειραματίζονται με αθώα σχετικά κόλπα. Ωστόσο κάποια ξεπερνάνε τα όρια και εκεί καλό είναι μετά γονείς και σχολείο να τους βάλουν ένα φρένο. Θυμάμαι ακόμα σε πόλη κοντινή 3-4 παιδία Α' Γυμνασίου σε μεγάλο ύψος να πηδάνε σε μία στέγη που δεν άντεξε και πέσαν μέσα τα άτυχα στέλνοντας τα για πολύ καιρό νοσοκομείο με το ένα να κάνει επί χρόνια φυσιοθεραπεία για να συνέλθει από την ... ανώμαλη πτώση!