ένας εναλλακτικός ετυμολογικός ορισμός της χημείας, όπως περιγράφεται στην διδακτορική διατριβή του Παναγιώτη Σαραντόπουλου-Χυμικού, ο οποίος υποστηρίζει ότι η χημεία θα έπρεπε να γράφεται χυμία :«O πρώτος που επιχειρεί να δώσει ετυµολογική ερµηνεία αυτής της γραφήςήταν ο Γάλλος "Ιατροχηµικός" Nicola Lemery (1645-1715) την οποία και διατυπώνει στο σύγγραµά του "Cours de Chymie" το 1675. Από ανατύπωση του 1716 διαβάζουµε (µεταφράζουµε):"Το όνοµα της Χυµείας ή Χυµίας (Chymie κατά το γαλλικό κείµενο) προέρχεταιαπό την ελληνική λέξη «χυµός» (µε ελληνικά τυπογραφικά στοιχεία), δηλαδή suc (ο χυµός γαλλικά), ή από το ρήµα «χέειν» (ε.τ.σ.), που σηµαίνει λιώνω (fondre), διότι διδάσκει να χωρίζουµε τις ουσίες τις πιο καθαρές των µειγµάτων τις οποίες καλούµε µερικές φορές χυµούς (sucs) και η οποία είναι το µέσο να θέσουµε σε τήξη τα στερεά σώµατα. Μερικοί θέλουν να προέρχεται απο το εβραϊκό "Chema" που σηµαίνει "Θερµός αστερισµός" (Constellation chaude ), και αυτή η ετυµολογία µου φαίνεται να αντλείται από το παρελθόν (tiree de bien loin).Οι Χυµικοί (Chymistes) πρόσθεσαν το αραβικό άρθρο "al" στη λέξη Χυµεία,όταν θέλησαν να εκφράσουν το µεγαλείο, όπως εκείνο που διδάσκει την µετατροπή των µετάλλων, αν και Αλχυµεία δεν σηµαίνει άλλο πράγµα παρά Χυµεία.Την ονοµάζουν Σπαργειρική (Spargirie). Και αυτή η λέξη αποτελείται από ταρήµατα «σπαν & αργιρέιν» (ε.τ.σ.) που σηµαίνουν "χωρίζω και µαζεύω" (separer &ramasser), διότι µας διδάσκει να χωρίζουµε τις χρήσιµες ουσίες κάθε µείγµατος από τις άχρηστες, και να τις µαζεύουµε.Την ονοµάζουν "Ερµητική Tέχνη" (Art Hermitique), εξ αιτίας του Ερµή πουείναι ένας από τους κυριότερους δηµιουργούς της. Την ονοµάζουν "Πυροτεχνική"(Pyrothecnie) από το «πυρ & τέχνη» (ε.τ.σ.), διότι πράγµατι δια µέσου της φωτιάςεπιτυγχάνονται όλες οι χυµικές (chymiques) πράξεις.Η γραφή της λέξης ή παραγώγων της µε y, το οποίο αντιστοιχεί στο ελληνικόύψιλον (υ) κυριαρχεί από τον 16ο µέχρι και τον 18ο αιώνα σ' όλη την Ευρώπη.Ακόµα και ο Lavoisier το 1774, χρησιµοποιεί αυτόν τον τύπο γραφής όπως φαίνεται στο έργο του "Opuscules physiques et chymiques" στο οποίο εξηγεί: "την απορρόφησιν του αέρος κατά την οξείδωσιν των µετάλλων, υποθέτων ότι οατµοσφαιρικός αήρ ή υγρόν τι ελαστικόν, ευρισκόµενο εν τω αέρι, δύναται να ενωθή µετά των µετάλλων..." [Αλεξανδρίδης Ι. 1869 σελ. 150].Είναι γεγονός όµως, ότι µετά το 1789 µε την έκδοση του βιβλίου του "Traite elementarie de Chimie" o τύπος γραφής µε y εγκαταλείπεται, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όπως για παράδειγµα του Chaptal "Elements de Chymie" (1790 & 1795), η 4η έκδοση του οποίου (1803) ακολουθεί τη γραφή του Lavoisier.Nα υποθέσουµε ότι η αλλαγή που επέφερε στη γραφή ο Lavoisier ήταντυπογραφικό λάθος; Ή ενσυνείδητη ενέργεια περιέχουσα συµβολικό χαρακτήραθέλοντας έτσι να δηλώσει το θάνατο του "φλογιστού" και την απαρχή µιας νέαςεπιστήµης;