#2 εγώ πάλι, νομίζω ότι είχατε μια κανονική σχέση, που την ονομασατε ελεύθερη επειδή έτσι ήθελε αυτός να ειναι, αν και συμπεριφεροσασταν "με αποκλειστικότητα" μεταξύ σας.. Το θέμα ειναι ότι επειδή πληγώθηκε απο την προηγούμενη σχέση, έβαλε φραγμούς σε σας και έμεινε να πιστεύει και να μεταφέρει και σένα ότι πρόκειται για ελεύθερη σχέση.. Όπως και να χει, θεωρώ ότι αν κάποιος έχει να μαζέψει τα κομμάτια του, κάθεται μόνος του και θρηνεί για όσο καιρό του πάρει, χωρίς να φορτώνει την απελπισία του σε κάποιον που θέλει κάτι περισσότερο.. εξαρτάται απο το πόσο διατεθειμένη ήσουν να παίξεις τον ρόλο του παρηγορητη, πάντως πιστεύω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ένας ειναι αυτός που πληγώνεται και που έχει μείνει χωρίς άμυνες επειδή δέχτηκε την κατάσταση όπως την όρισε ο άλλος.. Του αξίζει; Και ακομη καλύτερα, εσένα σου αξίζει;; Πρέπει να παίρνουμε απο τους άλλους αυτό που δίνουμε, τίποτα λιγότερο γιατί τότε ειναι ολέθριο.. Νομίζω, μ' αυτό τον τροπο σεβόμαστε τον εαυτό μας.
