#2: για να πω την αλήθεια, η "σκληρή", όπως σου φάνηκε, κριτική μου, αυτόν ακριβώς το σκοπό εξυπηρετούσε: να σε προβληματίσει! Η υπερασπιστική σου γραμμή "είμαι μπερδεμένη, προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου" γίνεται δεκτή μόνο ως επιχείρημα μιας μοναχικής, βασανιστικής πορείας προς την προσωπική ωρίμανση. Σε επίπεδο σχέσεων, το ίδιο επιχείρημα, δυστυχώς, αποτελεί ανώριμη κι επικίνδυνη υπεκφυγή. Βασανίσου όσο θέλεις, αλλά μόνη σου, ο άλλος τί σου φταίει; Θα πρέπει να ξέρεις ότι όταν ο άλλος συνειδητοποιήσει ότι παίζει το συναισθηματικό ή υπαρξιακό σου δεκανίκι, σίγουρα θα πληγωθεί, είτε το θέλεις, είτε όχι. Το "ποινικό δίκαιο των σχέσεων" δεν γνωρίζει τη διάκριση μεταξύ ενδεχόμενου δόλου κι αμελείας. Μη βαραίνεις το "ταξίδι" σου λοιπόν με ένα "κομβόι" πληγωμένων ψυχών, γιατί οι συνέπειες μπορεί να σε ακολουθούν ισόβια.
