Ok…Είδα τα όχι και αναγκάστηκα να κάνω την αυτοκριτική μου. Ξαναδιάβασα τους προβληματισμούς σου και συνειδητοποίησα ότι εκτος του ότι είμαι αυστηρή και δεν φαίνεται τί θέλω να πω, τελικά δεν σε βοηθάω κιόλας που είναι το ζητούμενο.Το ξαναπάω λοιπόν..Βλέπω πως ξεκίνησες να κόβεις άτομα που δεν σου πρόσφεραν αυτά που ήθελες. Αυτά που ζητάς ακούγονται απόλυτα υγιή σε μένα και ουσιαστικά. Υποθέτω πως είσαι γκέι και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στις εως τώρα αποφάσεις σου. Επίσης γνωρίζω από φίλους πως εως ότου γίνετε αποδεκτοί από την κοινωνία και τον περίγυρο τρώτε το συναίσθημα της απόρριψης. Δύσκολο πράγμα, αλλά φαίνεται ότι το παλεύεις και μπράβο. Μην το περιμένεις όμως από αυτούς μόνο, γιατί θα αργήσει έτσι κι αλλιώς. Ξεκίνα από εσένα και επέλεξε και τους άλλους μετά καλύτερα.Ίσως όμως έχεις σκαλώσει με κάποιον που καλύτερα να είχες σβήσει μαζί με τους υπόλοιπους στο ξεκαθάρισμα που έκανες. Γιατί αυτός ο κάποιος μάλλον σε διατηρεί στην κατάσταση να ζητάς αποδοχή και ουσία από ένα άτομο που σου συντηρεί το συναισθημα της απόρριψης. Είναι περίεργο, αλλά πολλές φορές ο άνθρωπος, όσο κι αν θέλει να αλλάξει κάτι που τον επιβαρύνει παρόλα αυτά δυσκολεύεται και να το αποχωριστεί.Μου ταιριάζει να είσαι σε αυτή την περίπτωση, γι’αυτό είπα πριν αυτό με το δάχτυλο (που φαίνεται εντελώς κακιούλα). Γιατί δεν το έγραψες ξεκάθαρα (είμαι γκέι) και ξέρεις, είναι σημαντικό για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζεις. Σημαντικό επίσης να μιλάς όντως ανοιχτά και να το λες τελικά, όταν χρειάζεται, χωρίς να φοβάσαι.Προτείνω λοιπόν εκτος από βοήθεια ειδικού (αξίζει να την πάρεις) να σκεφτείς πως δεν είσαι ένα λάθος. Για όποιον παίζει ρόλο τι προτιμήσεις έχεις εσύ στο κρεβάτι σου ας πάει αλλού (φασίστες και ρατσιστές σε άνθηση, σου λέει). Να αποδεχτείς αυτό που είσαι το πλάσμα που ζητάει υγιείς σχέσεις. Να αποδεσμευτείς από εκείνον και να δίνεις το σώμα σου σε όποιον συνάδει με τις αντιλήψεις, τα αισθήματα και την αυτοεκτίμησή σου. Είσαι 23 και θα συνεχίσεις να τρως τα μούτρα σου, όπως όλοι μας, αλλά τουλάχιστον μην μένεις στα ίδια λαθη.Ελπίζω τώρα να βοήθησα. Να’σαι καλά.ΥΓ. Δοκίμασε να κάνεις και κάποια ειδική οικονομική συμφωνία με κάποιον ψυχολόγο. Ποτέ δεν ξέρεις...ίσως μπορέσεις να ανταπεξέλθεις τελικά και οικονομικά. Να μειώσεις από κάπου αλλού, να βρεις επιπλέον εισόδημα…κάπως!