Για το #7, έχω φίλη με σκληρυνση, και χάρη στην αγωγή που παίρνει είναι απόλυτα λειτουργική. 10 χρόνια μετά τη διάγνωση, οι περισσότεροι στον κύκλο της δεν γνωρίζουν καν οτι πάσχει. Παρά τις όποιες παρενέργειες του φαρμάκου, παρά τις περιστασιακές υποτροπές, δουλεύει και ζει κανονικά. Θεραπεία δεν υπάρχει, αλλά η αγωγή είναι το μόνο που κρατάει τους σημερινούς ασθενείς όρθιους και λειτουργικούς - σε παλιότερα χρόνια η ασθένεια δημιουργούσε αναπηρίες. Τη φίλη της γράφουσας, που περιμένει να τη γιατρέψει ο θεός, δεν τη λυπάμαι, λυπάμαι τη μητέρα της.
