#1: όλοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε μοναδικοί και σημαδεύουμε τη ζωή των άλλων...ειδικά δε όταν δεν είμαστε στην ίδια φάση με το έτερον ήμισυ της σχέσης (εννοώντας ότι ο άλλος μας θέλει περισσότερο) είναι πολύ εύκολο να λέμε ότι τον αγαπάμε και δεν θέλουμε να τον πληγώσουμε λέγοντας του ότι δεν νιώθουμε το ίδιο, κλπ, κλπ. Η αλήθεια νομίζω είναι κάτι που το χρωστάς στον άλλο, ειδικά αν τον νοιάζεσαι τόσο όσο περιγράφεις! Μπορεί να τον πονέσει, αλλά θα το ξεπεράσει... Με το να μένεις, εκτός του ότι καταπιέζεις τον εαυτό σου του στερείς το δικαίωμα και την ευκαιρία να προχωρήσει.Σκέψου λίγο...αν εσύ ήσουν στη θέση του, δεν θα ήθελες να ξέρεις;