Νομίζω δεν είναι απορίας άξιο το πώς μπορείς να υποκρίνεσαι τον εαυτό σου, ενώ λαμβάνεις την ικανοποίηση του "εξτραδακίου", αλλά πώς μπορείς να υποκρίνεσαι όλο τον υπόλοιπο καιρό... Δηλαδή, το να έχεις βολευτεί σε μια κατάσταση, ενώ παράλληλα έχεις φροντίσει να έχεις τις έξτρα απολαύσεις σου (χωρίς περαιτέρω ανταλλάγματα), και αυτό να σε αφήνει αλώβητο ψυχολογικά, συναισθηματικά και σωματικά...αυτό ειλικρινά δεν μπορώ να το καταλάβω...