καταλαβαινω τι λετε αλλα νομιζω πως ουτε στο "εξτραδακι" ο αλλος ειναι αληθινος, ειδικα τη στιγμη που πρεπει να κρατησει "ισορροπιες" ωστε να το φερει στα νερα τουδηλαδη: υποκρισια στη γυναικα (οτι ειναι πιστος), υποκρισια στις "εξτρα απολαυσεις" (για να μην φυγουν/να μην ζητανε κατι παραπανω), υποκρισια σε φιλους/συγγενειςποτε ειναι ο εαυτος τους;