Συμφωνώ μεν με τη βάση της σκέψης σου, και θα σχολιάσω περισσότερο επειδή έχω ακούσει από αρκετούς την εν λόγω θέση. Θα ήθελα μόνο να πω ότι προτού κατηγορήσουμε τους αθλητές που δίνουν το παρόν στην αθλητική διοργάνωση της ομοφοβικής Ρωσίας, θα πρέπει να αφιερώσουμε 3 λεπτά να αναλογιστούμε τι σημαίνουν οι Ολυμπιακοί. Οι Ολυμπιακοί γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια. Εξακολουθούν να αποτελούν την ανώτατη διοργάνωση, τον κολοφώνα της καριέρας κάθε αθλητή. Οικονομικοί λόγοι (χορηγοί), λόγοι αυτοπραγμάτωσης και εξέλιξης στον χώρο εργασίας κάνουν κάθε αθλητή να ονειρεύεται την εκεί συμμετοχή του. Προετοιμάζονται για χρόνια. Σκέψου επίσης τη φύση της δουλειάς τους: έχει τραγικά μικρό ορίζοντα. Πρακτικά, λίγοι αθλητές συμμετέχουν σε πάνω από 2-3. Κάποιοι σε έναν (υπάρχει και ο παράγων τύχη, τραυματισμοί κλπ κλπ).Ρωτάω λοιπόν: αν κάποιος σου έλεγε να παραιτηθείς από τη δουλειά σου για ένα-δυο χρόνια, ως μέσον διαμαρτυρίας για κάποια πράγματι φρικτή και άδικη πολιτική, θα το έκανες; Χωρίς μάλιστα καν σίγουρα αποτελέσματα;Να συμπληρώσω ότι 1. όλοι οι αθλητές δεν είναι ο Μπολτ, δεν έχουν τρελά διαφημιστικά έσοδα, να μπορούν να πουν "έλα μωρέ, 10 χορηγοί πάνω 10 κάτω, τι έγινε..." 2. Ο απαίσιος αυτός νόμος πέρασε πριν 7 μήνες. Οι αθλητές ετοιμάζονταν ήδη πάνω από ένα χρόνο πριν. Δεν ξέρω, προσωπικά δεν θα απαιτούσα από κάποιον αθλητή να πετάξει στα σκουπίδια την προετοιμασία του, ακόμη και από ένα άμεσα θιγόμενο, πχ. έναν γκέι αθητή.Τι αντιπροτείνω; Μποϋκοτάρισμα από τους πολιτικούς, όχι τους αθλητές. Από τους γκέι πολιτικούς, τα καλύτερο είναι αυτό που έκανε ο νορβηγός υπουργός - καλύτερο από μποϋκοτάρισμα. Ένας γκέι αθλητής που θα κερδίσει ένα μετάλλιο, ας ρίξει ένα γλωσσόφιλο με τον καλό/την καλή του live στη ρώσικη τηλεόραση, προτού προλάβουν να κόψουν το πλάνο.