Ως Έλληνας ομοφυλόφιλος ντρέπομαι, ντρέπομαι πολύ, που ο Έλληνας Πρόεδρος θα παραστεί στο Σότσι. Δε νιώθω να με εκπροσωπεί. Εκπροσωπεί ένα άλλο κομμάτι του Ελληνισμού. Και τίποτα άλλο από Έλληνας δεν είμαι. Εδώ γεννημένος, εδώ σπουδαγμένος και -καλώς ή κακώς- ούτε ως τουρίστας στο Εξωτερικό. Μόνο σε ολιγοήμερα ιατρικά συνέδρια (που τα παρακολουθούσα όμως). Εδώ εργαζόμενος, εδώ βαρύτατα φορολογούμενος, εδώ κοινωνικά ανύπαρκτος, να αποφεύγω πια να πηγαίνω εκεί που δεν μπορώ να είμαι με τον επί 10 έτη σύντροφό μου, εκεί που ο χρόνος της παρουσίας μου θα πρέπει να μετρηθεί ότι αφαιρείται από το χρόνο που του διαθέτω. Εκεί που άλλες Ευρωπαϊκές χώρες στέλνουν παντρεμένους με άτομα του ίδιου φύλου Υπουργούς... Κι όμως, έπρεπε να περάσουν και από εδώ. Γιατί κι εμείς στα χνάρια της Ρωσίας είμαστε. Έχουμε σοβαρότατο πρόβλημα ομοφοβίας και κυρίως επικυριαρχία της ομοφοβίας στο δημόσιο χώρο, στα ΜΜΕ και στην Κυβέρνηση. Εδώ που απειλούνται οι βουλευτές με αφορισμό αν προσφέρουν τα οφειλόμενα σε κάθε πολίτη που αντιμετωπίζεται ισότιμα. Αλλά και οι Εταίροι, δε θέλουν να φέρουν την Ελληνική κυβέρνηση σε αμηχανία, που κακώς θα έχει αμηχανία. Ποιές είναι άραγε οι δεσμεύσεις του Σαμαρά απέναντι στον Πούτιν για να πέσει λίγο η τιμή του φυσικού αερίου; Άραγε να φέρει νόμο κατά της ομοφυλοφιλλικής προπαγάνδας και να ξεχάσουμε τα περί νόμου περί ρητορικής μίσους, αυτά είναι για την Εσπερία; Να δεχτεί τη λειτουργία εγκληματικών ομάδων, όπως γίνεται στη Ρωσία; Να θεσμοθετηθεί η κρατική και ιερατική ομοφοβία; Πρόθυμους θα βρει πολλούς. Και η ΕΕ τα ανέχεται, μιας και θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας.