ένα κομμάτι που τραγουδούσε η γιαγιά μου το οποίο πάντοτε μου φαινόταν τόοοσο ακραίο παεί κάπως έτσι:"Ένα μόνο ποθώ και ελπίζω να πεθάνω Μαϊου αυγήνα μου ραίνουν τον τάφο με ρόδαμιας νέας νεκράς φθυσικήςΑς πεθάνω κι ας ζήσει εκείνος Αφού τώρα με άλλες γλεντάκαι του εύχομαι πατέρας να γένεικαι να κάνει παιδιά φθυσικά και του εύχομαι πατέρας να γένεινα φιλά τα παιδιά του νεκρά"
