Δηλαδή τώρα,για να καταλάβω,εσύ που διάβασες την Αννα Καρένινα(αν και γυρίστηκε ταινία στο Χόλυγουντ,νομίζω, πέρυσι)θωρακίστηκες με το απόλυτο ιδεώδες του έρωτα;σε κατευθύνει,τρόπον τινά,αυτή η θωράκιση προς ανεύρεση του κάθε Βρόνσκι;Πέρα απ’το οτι ο Βρόνσκι δεν ήταν και το καλύτερο παιδί στην πιάτσα,είναι δυνατόν ο έρωτας να συντελείται βάσει προτροπών;μπορεί να φιλτραρισθεί απο ένα ετσιθελικά ενσωματωμένο εγκεφαλικό φίλτρο;δεν είναι τυφλός ο εν λόγω κύριος η κάνει κι αυτός τις επιλογές του;Γιατί έχω την εντύπωση οτι δεκάρα δεν δίνει για τις Καρένινες,Μποβαρύ κλπ.Χτυπάει κατ’ευθείαν στο δόξα πατρί έμπλεος ενθουσιασμού, τις περισσότερες φορές,απο το περιτύλιγμα και λιγότερο απο το περιεχόμενο.Ασε που και η Αννούλα έπεσε στίς γραμμές του τρένου,οχι τόσο απο αδιέξοδο,αλλά περισσότερο υποκινούμενη απο βαθύτερη δίψα εκδίκησης,που με το θάνατό της,θα έκανε τον γαλαζοαίματο Βρόνσκι να πονέσει.