Δεν έχει σημασία ο λόγος για τον οποίο γίνεται η περιτομή (υγείας ή εθιμοτυπικούς-θρησκευτικούς). Έχει να κάνει με την αλλοίωση της φυσικής ανατομίας του ατόμου παρά τη θέλησή του και η διαδικασία είναι μη αναστρέψιμη (το πετσάκι δεν είναι παραμόρφωση όπως π.χ. τα πεταχτά αυτιά και ούτε μπορεί το παιδί όταν μεγαλώσει να ζητήσει το πετσάκι του πίσω). Δεν συγκρίνονται ως πρακτικές σε καμία περίπτωση - η μία είναι ασύγκριτα πιο επεμβατική από την άλλη - αλλά είναι κάτι που εμείς οι δυτικοί έχουμε συνηθίσει και δεν μας ενοχλεί. Δημιουργείται όμως πάτημα καθώς και οι λαοί που εφαρμόζουν ευρέως την κλειτοριδεκτομή μπορούν να εικάσουν πως και για αυτούς είναι κάτι το συνηθισμένο και δεν τους ενοχλεί (οι μανάδες πάνε οικειοθελώς τα κορίτσια τους για κλειτοριδεκτομή). Το κοινό στοιχείο είναι πως ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΠΙΛΟΓΗ. Όταν μας ενοχλεί η βρώμα στο σπίτι του γείτονα φροντίζουμε να έχουμε το δικό μας σπίτι καθαρό πριν τον κράξουμε. Εννοείται πως είμαι κατά της κλειτοριδεκτομής - όπως και της περιτομής σε παιδική ηλικία - αλλά πολύ φοβάμαι πως βλέπουμε μόνο τις καμπούρες των άλλων σε πολλά θέματα και όταν συγκρινόμαστε με λαούς και πρακτικές που θεωρούνται ξένες και βάρβαρες προς εμάς το θεωρούμε άκρως προσβλητικό.