Άχου μωρέ ο κακομοιρούλης, είναι σαν το puppy αλλά ταυτόχρονα τόσο παράταιρος, τόσο εκτός τόπου, τόσο άχρωμος, απρόθυμος και τρομοκρατημένος στις άκρες που τείνω να τον λυπηθώ..Επικοινωνιακά δε, αλλού. Αξέχαστες δύ εμφανίσεις του, μία την επόμενη ημέρα της ανακοίνωσης υποψηφιότητάς του με εκείνο το καραφούξια δαπίτικο πουλοβεράκι και μία μόλις προχτές που μίλαγε στις κάμερες στο ψιλοβροχο με την κουκουλίτσα του ενώ όλοι γύρω γύρω δεν καλύπτονταν..Απόλαυση!!