Κύριε Χωμενίδη,έχω την εντύπωση πως η άλλη Ελλάδα των "ευρέων σχετικά οριζόντων" στην οποία αναφέρεστε δεν υπήρξε ποτέ. Εξάλλου θυμάστε τι έγραφε η Αυριανή για τον Χατζιδάκι. Το θέμα είναι όμως άλλο. Γράφετε: "οι όποιες άλλες δε ιδιότητες τους ενδιέφεραν αποκλειστικά τους ίδιους και τον πολύ στενό τους κύκλο." Πριν λιγες μέρες η Φ. Πιπιλή αποκάλεσε ρουφιάνο τον Βαλλιανάτο γιατί είπε πως 2 ακόμα υποψήφιοι είναι ομοφυλόφιλοι. Βλέπετε στην Ελλάδα (σήμερα, αλλά και χθες, στην "ευρέων σχετικά οριζόντων") δεν μας ενοχλεί η ομοφυλοφιλία, αρκεί να είναι μυστική. Μόλις κάποιος πει κάτι το όντως αυτονόητο δημοσίως, θα βρεθούν κάποιοι να του επιτεθούν. Πολλοί επιτέθηκαν στον Βαλλιανάτο (επικαλούμενοι μάλιστα "συμπάθεια" προς τους ομοφυλόφιλους) λες και μας αποκάλυψε κάτι κακό. Βρέθηκε και κάποιος μπούλης δημοσιογραφάκος να επιτεθεί στον Κορτώ για μια επίσης αυτονόητη δήλωσή του.Βγήκαν ποτέ ο Τσαρούχης ή ο Χατζιδάκις να μιλήσουν δημόσια και άνετα για τον άντρα τους, όπως μίλησε ο Κορτώ; Όπως μιλούν οι ετεροφυλόφιλοι για τους/τις συζύγους τους αντίστοιχα και δεν τρέχει μία; Πιστεύετε ότι στα τόσα χρόνια κοινοβουλευτικού βίου δεν είχαμε κανέναν δημόσια εκφρασμένο ομοφυλόφιλο πολιτικό, γιατί είμαστε υπερκουλ και δεν μας νοιάζει ή ακριβώς το αντίθετο;Πιστεύω, λοιπόν, ότι αυτά τα ζητήματα θα είναι ασήμαντα όταν ένας/μία ομοφυλόφιλος/η πολιτικός θα μπορέσει να παραστεί σε μια εκδήλωση με τον/την συντροφό τους χωρίς να σχολιαστεί περαιτέρω. Όταν κάποιος/α θα μιλήσει για τον άντρα του ή τη γυναίκα της χωρίς αντιδράσεις. Μέχρι τότε πρέπει να αντιδρούμε στον κάθε Βερύκιο μέχρι να καταλάβουν και αυτοί ότι οι επιθέσεις και οι προσβολές δεν είναι ανεκτές.
