Η άλλη μεγάλη σκηνή ήταν ο μονόλογος του Ραστ στο επ.5. Εκεί όλοι πίστεψαν ότι έχουμε να κάνουμε με φιλοσοφικό αριστούργημα, αλλά μετά ψιλοαπογοήτευσε.