Κατά τη γνώμη μου πάντως 100 φορές χειρότεροι είναι αυτοί που σε μαλώνουν επειδή εξέφρασες τη λύπη σου για το θάνατο ή κάποιο άλλο τραγικό συμβάν στη ζωή κάποιου διάσημου. "Μας πρήξατε με το θάνατο του Paul Walker, γιατί δεν ασχολείστε το ίδιο με κάθε έναν νεκρό από τροχαίο;" ή "Γιατί μιλάτε μόνο για τον θάνατο αυτουνού και όχι του οδηγού, που δεν ήταν διάσημος;". "Τι μας νοιάζει να μάθουμε κάθε εξέλιξη στην υγεία του πολυεκατομμυριούχου Schumacher; Γιατί δεν μαθαίνουμε για κάθε παππούλη στα ράτζα του Ευαγγελισμού;" και "Αφού έπαιρνε ναρκωτικά ο P.S. Hoffman, γιατί να τον λυπηθούμε;"Είναι απίστευτα σπαστικό να χρειάζεται να εξηγήσεις ότι η εικόνα, ταλέντα, η μουσική/ταινίες/αθλητικες επιτυχ'ιες κάποιων ανθρ'ωπων έχουν μπει στη ζωή σου με κάποιο τρόπο, σου έχουν προσφέρει διασκέδαση, συγκίνηση, σασπένς κλπ., και ότι ο θάνατός τους δεν είναι σημαντικότερος από των άλλων ανθρώπων αλλά σε αφορά λιγάκι παραπάνω, σα να πέθανε κάποιος γείτονας που ανταλλάζατε συχνά καλημέρες, που έφτανε στ'αυτιά σου το σιγοτραγούδισμά του όταν μαγείρευε και σου κάνει εντύπωση που δεν θα τον ξαναδείς...