Nταξει μωρε , λες και το παιδι λαμβανει αρνητικοτητα μονο απο τους γονεις... Ολη μερα στο σχολειο και μπροστα στις τηλεορασεις περναει τελεια το παιδι ειναι ονειρικο το περιβαλλον. Τελικα κακως το παιδι ζηταει απο τη μητερα του παραπανω χρονο.. Τη μια του λενε οτι εχουν δουλεια και δεν προλαβαινουν την αλλη το παραγεμιζουν με ξενες γλωσσες και μπαλετα και στο τελος του λενε κιολας οτι ειναι περιττο και τους ενοχλει στη σεξουαλικη ζωη... Οταν μεγαλωσει το παιδι το μονο που θα θυμαται (εκτος απο το μπουρδελο που θα ακολουθησει λογω του επικειμενου χωρισμου) ειναι οτι κανεις μα κανεις σε αυτη την οικογενεια δεν ασχοληθηκε αληθινα μαζι του ολοι ηταν τοσο απασχολημενοι με τα δικα τους.... Εχω και εγω παιδι και μου τη δινει ωρες ωρες γιατι δεν με ακουει κανει του κεφαλιου του και δεν θελει να μαθει καποια σημαντικα πραγματα.. Γκρινιαζει χωρις λογο και κανει οτι του κατεβει... Ειναι παιδι πως το λενε ενα παιδι ειναι ενα παιδι ετσι ειναι.. Δεν μπορω να φανταστω σε τι καταντια θα επρεπε να εχω φτασει για να το δω σαν λιγοτερο σημαντικο απο την ερωμενη μου με την οποια μαμιεμαι καθημερινως σε παρκα σε αυτοκινητα και σε ξενοδοχεια ενω διαλαλω οτι δεν θελω να χωρισω τον αντρα μου γιατι τον αγαπω.. Σε ψυχιατρο αμεσως!!!!!