Πιο πολυ απο το γεγονος οτι υπαρχουν χιλιαδες τετοιες περιπτωσεις ανδρων και γυναικων εγκλωβισμενων στην ρουτινα, με τρομαζει με ποση ευκολια γραφει ο αλλος σχολια του τυπου "που@@@" "τι το θελες το παιδι μωρη" και αλλα τετοια πολιτισμενα. Δεν θεωρω σωστη την απιστια γιατι ειναι προδοσια της εμπιστοσυνης του αλλου, αλλα μπορει να συμβει κατι αναλογο στον οποιονδηποτε. Το να σου εχει λειψει ο ερωτας μετα απο πολλα χρονια με τον ιδιο ανθρωπο δεν ειναι που@@@ια, ανθρωπινο ειναι. Και οσο για τα επιχειρηματα του τυπου "χωρισε και κανε οτι θες, αφου δεν τον αγαπας τον αντρα σου", μην συγχεουμε την αγαπη με τον ερωτα. Φυσικα και τον αγαπας τον συντροφο σου. Συνηθως οταν παιρνεις την αποφαση να φυγεις απο τη σχεση για να ζησεις τον "ερωτα", η ιδεα της απωλειας ειναι τοσο οδυνηρη που σου περνα ο ερωτας... Ελπιζω να βρεις την ακρη σου κοπελα μου χωρις να πληγωθει κανεις ανεπανορθωτα. Και τους χαρακτηρισμους και τα "να μην παντρευοσουν" κρατηστε τα να τα πειτε στον εαυτο σας οταν θα κλεισετε καμια δεκαετια τουλαχιστον με εναν ανθρωπο. Στα 2ο και στα 23 ευκολο ειναι να κουνας το δαχτυλο επιτιμητικα.