Συμφωνώ πολύ με την άποψη σου, όμως μήπως όποιος δεν χαμπαριάζει με την κατάσταση του άλλου είναι τελικά ένας εγωκεντρικός άνθρωπος, κλεισμένος στον εαυτό του, που δεν επικοινωνεί σωστά και ως εκ τούτου είναι ένας βαρετός άνθρωπος;Ο εργαζόμενος, που θα λέει τα κατορθώματα του, της δουλειάς, στον άνεργο φίλο του, έχει ενσυνάισθηση;Η φίλη που έχει λεφτά και παροτρύνει την άλλη, που δεν ξέρει πως θα βγάλει το μήνα, να πάνε ταξίδια ή για ψώνια, σα να μη συμβαίνει τίποτα, είναι πολύ φίλη;Θέλω να πω ότι η κοινωνική ενσυναίσθηση είναι βασικό προσόν των ενδιαφερόντων ανθρώπων και βέβαια των φίλων, που πρέπει να έχουμε.Όταν κάποιος είναι.... στην κοσμάρα του, που λέμε, δεν τίθεται θέμα κόμπλεξ του άλλου, τίθεται θέμα ευγένειας και σωστής επικοινωνίας.Μερικοί άνθρωποι, νοιώθω, πως συζητούν, όπως τα παιδάκια που όταν γυρίσουν στο σπίτι, λένε τα νέα τους......στη μαμά τους!Μόνο, που αυτά είναι παιδάκια και ό,τι τους συμβαίνει, τους φαίνεται σπουδαίο και μοναδικό.Εννοείται πως και οι υπερβολικά εύθικτοι, που απαιτούν, από τους άλλους, να είναι μέσα στο μυαλό τους, είναι εξίσου βαρετοί με την έννοια της κακής επικοινωνίας.