Μαζί σου, Γιάννη, κι εγώ. Σου εύχομαι καλή δύναμη και κουράγιο και δέσμευση. Είμαι μια μάνα που βλέπει το παιδί της να το προσπαθεί χωρίς ψυχολογική βοήθεια. Και βλέπω πόση ενέργεια χάνει έτσι, με το να έχει βάλει σαν αστυνόμο τον μισό του εαυτό, να ελέγχει τον άλλο μισό να μην πιει. Πονάω να τον βλέπω να εξουθενώνεται σ' αυτή την προσπάθεια, να απογοητεύεται, να κυλάει και να ξανασηκώνεται και να μην μένει κουράγιο να χαρεί τα ταλέντα του. Όμως η ζωή είναι δική του. Καλή δύναμη και πάλι.