-ρε συ lost, κράτα λίγο τις ανάγκες μου.-και πού να τις βάλω μωρέ, κρατάω τις δικές μου τώρα.-ε βαλ'τες από πάνω.-άντε καλά.Νομίζω όταν φορτωνόμαστε τις ανάγκες των άλλων, κάτι μας κάνει να αντέχουμε το βάρος. Μπορεί να λέγεται αγάπη, μπορεί χαμηλή αυτοεκτίμηση, μπορεί βλακεία, μπορεί μεγαλοψυχία.Όπως σταδιακά έχασες τον εαυτό σου, έτσι σταδιακά θα τον ξαναβρείς. Όσο θα τον ξαναβρίσκεις θα καταλαβαίνεις πού έφταιξες και τον έχασες. Πιθανότατα σ'εκείνες τις φάσεις να νιώθεις μια πελώρια λαχτάρα να κοπανηθείς στους τοίχους. Είναι κι αυτή μια κάποια γρήγορη και απλή λύσις. Πρακτική, όχι και τόσο.