Για την έκπτωση αξιών θα συμφωνήσω απολύτως μαζί σας. Μόνο που δεν την έφεραν τα "μνημόνια". Αυτοί ήμασταν και πριν, παρτάκηδες, ρατσιστές, μισαλλόδοξοι. Απλά τα φράγκα τα έκρυβαν όλα αυτά κάτω απ' το χαλί. Ποιος τους γ@@@ τους μετανάστες όσο υπήρχαν λεφτά; Χρειαζόμασταν δούλους για τα χωράφια μας, υπηρέτριες για τα σπίτια μας ή παραμάνες για τους γέρους μας. Και βέβαια όλοι ψηφίζαμε σαν πελάτες και όχι βάσει των ιδεοληψιών μας περί εκλεκτού έθνους που όλος ο κόσμος του χρωστά, αλλιώς η Χ.Α. θα ήταν από τότε δύναμη.Όσο για τα υπόλοιπα κε Αντωνόπουλε δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ' το να κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Πιστεύετε εσείς ότι είχαμε καλύτερο κράτος πριν και τώρα το χαλάμε; Πιστεύετε ότι υπήρχε κοινωνική πρόνοια στην Ελλάδα, επειδή 50 καθαρίστριες με μπάρμπα στη Κορώνη διορίζονταν στο δημόσιο; Ή μήπως πιστεύετε ότι το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας μπορεί να συντηρεί ένα τεράστιο κράτος με μισθούς δυτικοευρωπαϊκών χωρών χωρίς δανεικά; Θεωρείτε τέλος, ότι οι εφοπλιστές και οι υπόλοιποι λεφτάδες περιμένουν τον οποιοδήποτε να τους φορολογήσει όταν ανά πάσα στιγμή μπορούν να τα μαζέψουν και να πάνε να γίνουν ρώσοι πολίτες όπως ο Ντεπαρντιέ;Σήμερα έχουμε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία στην οποία το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος δυσκολευεται να χρηματοδοτηθεί όταν ο Πούτιν δίπλα κλείνει τα μάτια σε οποιονδήποτε μεγαλοκαρχαρία ή οι κινέζοι παράγουν με μισθούς πείνας προϊόντα που αγοράζουμε όλοι εμείς γιατί είναι πιο φτηνά.Και βέβαια η λύση δεν είναι να απομονωθούμε όταν και η Αλβανία πλέον σπάει την απομόνωσή της, αλλά να παραμείνουμε στην Ε.Ε. να φτιάξουμε πρώτα ένα δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος και μετά μαζί με τους εταίρους μας να κοιτάξουμε να κάνουμε την ίδια την ένωση ανταγωνιστική στην παγκόσμια οικονομία, διατηρώντας όσο μπορούμε αυτό για το οποίο όλος ο κόσμος ζηλεύει την Ευρώπη: το κράτος πρόνοιας. Αυτό είναι κατά τη γνώμη μου το ουσιαστικότερο, τα υπόλοιπα περί βιομηχανικών προλετάριων κλπ, είναι συγκινητικά μεν αλλά άνευ ουσίας και δεν δίνουν λύσεις. Να γκρινιάζουμε ξέρουμε όλοι, οι λύσεις όμως απαιτούν ευρείες συναινέσεις και συμβιβασμούς. Εκεί θα χρειαστεί προσπάθεια.
