Έχω κι εγώ μια φίλη neverlander που ο δικός της επί 6 συναπτά έτη τη χώριζε κάθε Ιούνιο και τα ξαναβρίσκε μαζί της κάθε Σεπτέμβριο. Το θεωρούσε τυχαίο η κοπέλα, απλή σύμπτωση. Εννοείται πως εθελοτυφλούσε γιατί το είχε βάλει αμέτι μουχαμέτι να τον παντρευτεί. Κι εγώ απορούσα, τόσο κελεπούρι, δηλαδή; Μάλλον δεν παραδεχόμαστε με τίποτα την ήττα μας. Λέει στον εαυτό μας 'σιγά μην αφήσω να μου τον φάει καμιά άλλη'. Να τον αφήσεις κυρία μου αφού προσφέρεται για φάγωμα, και να βρεις κάποιον άλλο που να θέλει να τον απολαμβάνεις μόνο εσύ. Λες και είναι ο άντρας οικόπεδο και η άλλη οικοπεδοφάγος.