Ο έρωτας της ζωής σου είναι αυτός που θα αποφασίσεις να είναι.Μπορεί να θες να ζεις σε λούπα τις Μεγάλες Πρισδοκίες και να θυμάσαι και να χτυπιέσαι μια ζωή για κάποιον ανεκπλήρωτο έρωτα.Μπορείς να πρωταγωνιστείς στην Καζαμπλάνκα και να έχεις εξιδανικέυσει τόσο έναν έρωτα που έζησες που να τον έχεις βάλει στο απειρόβλητο και να ζεις με τα ψίχουλα.Μπορείς να αποφασίσεις για τους ορισμούς που θα δίνεις στο κάθετι στη ζωή σου κι αυτό είναι τρομακτικό όσο και απελευθερωτικό.Συμφωνώ φουλ με τη Λένα-θεωρώ ότι ηταν ενδεικτικό το "που δεν θα σε αφήσει γα άλλη",γιατί προφανώς παίζουν κι άλλες προυποθέσεις-γιατί επιλέγει την πιο αισιόδοξη λογική: μάθε να "ορίζεις" έρωτα της ζωής σου αυτόν που θα ρθει για να μείνει και που θα είσαι ευτυχισμένος δίπλα του. Η ζωή είναι απελπιστικά μικρή για να μας ποτίζουμε τέτοιο φαρμάκι ότι ο μεγάλος μας έρωτας ήταν κάποιος που είτε δεν πέρασε είτε προσπέρασε.Κανείς δεν ακυρώνει τις ωραίες σχέσεις που είχαμε και έχουν τελειώσει αλλά προτιμώ να πιστεύω στο επόμενο ιδανικό παρά στο εξιδανικευμένο προηγούμενο.