Iris, 1. Η/ο σύντροφός της, και 2. ο πατέρας του παιδιού της. Μπορεί να' ναι διαφορετικά πρόσωπα, ακόμη και να' ναι "η" σύζυγος, ιδίου φύλου, δεδομένου ότι η 1 είναι κάτοικος εξωτερικού.Αυτή/αυτός που μαζί της/του θα μεγαλώνει το παιδί της, όπως κι ο φυσικός πατέρας, είναι το α και το ω, για να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον κι όλοι μαζί το παιδί, που απ' τη στιγμή που' ρχεται, για μένα πρέπει να μπαίνει πρώτο. Δύο caregivers είναι πιο εύκολο απ' έναν, κι εδώ ευτυχώς υπάρχουν τουλάχιστο δύο. Καταρχήν, βλέπουμε με ποιον πάμε να κάνουμε παιδί, κατά πόσο είναι διατεθειμένος ν' αναλάβει φροντίδες ο ίδιος, κατά πόσο θα συντρέχει οικονομικά. Μητέρες πλήρους απασχόλησης δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να' ναι όλες οι γυναίκες, εξαρτάται απ' την οικονομική επιφάνειά τους και, βέβαια, αυτήν της/του συζύγου ή και του πατέρα του παιδιού. Επίσης, θα μπορούσε η άλλη/ο άλλος να' ναι διατεθειμένη/ος να γίνει stay-at-home-mom/dad, ειδικά αν μιλάμε για εξωτερικό, κι αυτή έχει καλή καριέρα στα σκαριά, δε μου φαίνεται απίθανο. Η ουσία είναι ότι ο partner in child είναι τεράστιας σημασίας, διότι είτε βοηθά ικανά είτε όχι. This makes all the difference.Λόγο, με την έννοια της επιβολής, εννοείται ότι δεν έχει. Λόγο με την έννοια αν θα υποστηρίξει έμπρακτα τη μητέρα που θέλει να επιδιώξει να συνδυάσει μητρότητα και καριέρα έχει απόλυτο και στην πράξη, συχνά μάλιστα στην πράξη είναι που δεν υποστηρίζει, ενώ στη θεωρία δε θα' χε πρόβλημα, και καταλήγει η μητέρα να τρέχει και να μη φθάνει και να αισθάνεται ανεπαρκής στους πολλαπλούς ρόλους.Η διακοπή καριέρας της μητέρας δεν έχει μόνο οικονομικές επιπτώσεις στην οικογένεια, εγκαινιάζει ένα τελείως διαφορετικό οικογενειακό lifestyle, παραδοσιακό, συντηρητικό ίσως σκεφθεί κάποιος, γύρω απ' τη μάνα στο σπίτι και το παιδί/α(διότι υπάρχει μεγαλύτερη ευχέρεια πλέον και για δεύτερο κλπ), με τα καλά του και τα κακά του.Έγκριση συζύγου, για να συνεχίσει την καριέρα της, με την έννοια της αρνητικής επιβολής, πάλι εννοείται πως δε χρειάζεται μία γυναίκα, πάλι, όμως, χρειάζεται συμφωνία και συνεργασία.Γενικά, το κλειδί είναι η/ο σύντροφος κι ο πατέρας, κατά πόσο είναι πράγματι συν-τροφός κι όχι κάποιος που θέλει να του κρατάς το σπίτι και τα παιδιά του(συγνώμη, σας).Στήριξη από άλλους, νταντά, παιδικός, νομίζω ότι αυτό είναι το πραγματικό ερώτημα: είναι καλύτερα για μία γυναίκα(και για την ίδια, όχι μόνο για το παιδί) να μεγαλώνει η ίδια το παιδί της 24/7 κατά τα πρώτα, τουλάχιστο, χρόνια της ζωής του, ή όχι; Τι την κάνει να αισθάνεται καλύτερα; Υποθέτω ότι εκτός απ' τις ειδικές συνθήκες της είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας.Δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο η συνάδελφος είναι απλά bitch ή ίσως αλλάξει την επιλογή της στο μέλλον, όμως έχει επιλέξει αρνητικά, μη λες ότι δεν έκανε την επιλογή που υποστηρίζει, διότι η επιλογή που υποστηρίζει τίθεται διαζευκτικά, ή παιδί ή καριέρα, οι επιλογές είναι 3, αυτή επέλεξε καριέρα, δεν επέλεξε να συνδυάσει, είναι συνεπής στην επιλογή της ή ίσως επιλέγει να υποστηρίζει αυτό που έκανε, διότι δε βρήκε τις συννθήκες/τη/το σύντροφο που λέγαμε, για να προσπαθήσει το συνδυασμό. Οπότε δικαιούται - κι αυτή - να' χει άποψη, ας μην τη θεωρήσουμε ζιζάνιο, γυναίκα είναι κι αυτή και το ίδιο δίλημμα αντιμετώπισε.
