Πέτρο πελεκάνε σε ευχαριστώ πολύ για τον καλό σου λόγο. Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο με το σχόλιο σου πως ό,τι σε αγγίζει και σε αφορά πολύ είναι γιατί πρόκειται για κάτι δικό σου που εκείνη τη στιγμή ίσως δε συνειδητοποιείς. Καταλαβαίνω όμως και τους άλλους, δεν είναι εύκολο να σκέφτεσαι έτσι, μου πήρε πάρα πολύ χρόνο και κυρίως πάρα πολύ κόπο. Και κάτι ακόμα. Αν είναι να φτάσεις να σκέφτεσαι έτσι θα πρέπει να γίνει σιγά σιγά και σκοντάφτοντας συχνά, δε γίνεται από το βήμα 1 να βρεθείς ξαφνικά στο βήμα 7. Μπορείς όμως να έχεις ανοιχά τα μάτια και τα αυτιά σου και να σκέφτεσαι και να προσπαθείς. Ο καθένας με τον τρόπο που έχει και γνωρίζει.