για τον κυριακο ισχυει το εξης:Η έννοια του φιλελευθερισμού δεν περιορίζεται στα οικονομικά. Τα οικονομικά είναι σε δεύτερη μοίρα. Πρώτιστη σημασία έχει ο σεβασμός στην ατομική ελευθερία του πολίτη, στα δικαιώματα, τις ιδέες, την έννομη δράση του. Φιλελεύθερος δεν γίνεσαι όταν φοράς κοστούμι και υποστηρίζεις τις startups. Ούτε όταν παίρνεις πολλά πτυχία και πίνεις espresso. Φιλελεύθερος είσαι όταν εναντιώνεσαι στον ρατσισμό, την ξενοφοβία, την υποκίνηση μισαλλοδοξίας. Όταν θεωρείς ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως φυλής, θρησκεύματος, ιδεολογίας, σεξουαλικού προσανατολισμού, έχουν τα ίδια δικαιώματα σε μια οργανωμένη κοινωνία. Φιλελεύθερος πολιτικός γίνεσαι όταν δεν ανέχεσαι να συνυπάρχεις στον ίδιο πολιτικό χώρο με ρατσιστές, μισαλλόδοξους, ολοκληρωτικούς, εχθρικούς ανθρώπους απέναντι σε άλλους ανθρώπους. Φιλελεύθερος δε αρχηγός γίνεσαι όταν διαγράφεις τέτοια στελέχη ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Αν δεν κάνεις όλα τα παραπάνω, είσαι παλαιοκομματικός μέχρι το κόκκαλο, μια καρικατούρα, ένας λαϊκός δεξιός ή αριστερός πολιτικός. Και δεν έχεις δικαίωμα να σφετερίζεσαι όχι μόνο τον φιλελευθερισμό, αλλά ούτε την ελευθερία ή τη δημοκρατία. Πρέπει να μπεις είτε οικειοθελώς είτε με την ψήφο των ελεύθερων πολιτών στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Μαζί με τους άλλους σκελετούς.