Συμφωνώ απόλυτα με το πνεύμα της κίνησης, αλλά έχω μια μικρή ένσταση: τα χρηματικά πρόστιμα δεν έχουν την ίδια αποτρεπτική ισχύ για όλους. Εκατό ευρώ μπορεί για κάποιον να είναι οικονομική καταστροφή στον προϋπολογισμό του μήνα ενώ για κάποιον άλλο να είναι pocket money, οπότε να μην τον αποθαρρύνουν καθόλου στο να κάνει την παράβαση. Αν δεν κάνω λάθος, στη Σκανδιναβία είχαν σχεδιάσει μια τακτική προστίμων που προσαρμόζονταν αναλογικά στην οικονομική κατάσταση του παραβάτη, με βάση ένα συντελεστή βαρύτητας. Μια πιο απλή λύση που νομίζω ότι θα μπορούσε να φέρει αποτέλεσμα στα δικά μας δεδομένα, θα ήταν να μειωθεί η τιμή των προστίμων, αλλά ταυτόχρονα να αυξηθούν σημαντικά οι έλεγχοι και η αυστηρότητα ως προς την εξόφλησή τους. Στην πόλη που ζω κυκλοφορώ καθημερινά με το αυτοκίνητό μου, βλέπω κάθε μέρα καμιά δεκαριά σοβαρές παραβάσεις τουλάχιστον, και δεν έχω δει ΠΟΤΕ έλεγχο! Έχω την εντύπωση ότι η τροχαία περιορίζεται στα απολύτως τυπικά για να έχει το κεφάλι της ήσυχο. Με αυτή τη λογική, τι νόημα έχει να συζητάμε για την αξία των προστίμων όταν αυτά δεν επιβάλλονται (και στην απίθανη περίπτωση που επιβληθούν, την άλλη μέρα θα σβηστούν με ένα τηλέφωνο);