Ωραιότατο σχόλιο και να συμπληρώσω κάτι. Τι τεράστια ελευθερία ο άλλος να σου λέει "δεν έχω απαιτήσεις" με την έννοια ότι δεν θα μετράει με το ζύγι και το υποδεκάμετρο τι θα κάνεις και πώς και πότε ώστε να τα ερμηνεύσει ως εκδήλωση ή όχι "πραγματικού" ενδιαφέροντος. Το έχω ζήσει αυτό σε φιλικό επίπεδο και είναι ένα μικρό θαύμα. Η σχέση δεν νοείται κατόπιν σε επίπεδο ενοχής (εγώ έκανα αυτά κι εσύ δεν τήρησες την συμφωνία να κάνεις εκείνα) αλλά σε επίπεδο πηγαιότητας συναισθήματος. πχ. Σήμερα δεν ένιωσα την ανάγκη να σου στείλω μήνυμα αλλά χθες έστειλα πέντε γιατί έτσι το ένιωθα. Δίνει τόσο μεγαλύτερη αξία σε αυτό που συμβαίνει όταν συμβαίνει! Οπωσδήποτε αν μιλάμε για κάποιο γάμο ή μια σοβαρή αποκλειστική μακροχρόνια σχέση ερωτικού περιεχομένου κάποια καθήκοντα μπαίνουν ούτως ή άλλως για να είναι λειτουργική. Αλλά και πάλι δεν χρειάζεται μέτρημα και ξεψάχνισμα. Δίνει κανείς από το περίσσευμα δοσίματός του και δεν χρειάζεται αντάλλαγμα. Ευτελίζεται το δόσιμο όταν κοιτάς τον άλλον στα χέρια. Βέβαια δεν είμαι millenial και δεν έχω γαλουχηθεί επομένως με την πεποίθηση ότι το σημαντικό στην ζωή είναι "να μην σε ξεγελάσουν" στην μοιρασιά.