Αγαπητή 1. Πέραν όλων αυτών που πολύ σωστά σου λέει η αμπα θα ήθελα να τονίσω την παράμετρο του χρόνου. Γι'αυτόν που είναι έξω από το πένθος περνάει διαφορετικά και θεωρεί πως δύο χρόνια είναι πολλά για να ξεπράσεις τον πόνο σου. Όμως πιο σχετικό πράγμα από το χρόνο στο πένθος δεν υπάρχει. Εγώ που διαλύθηκα με το θάνατο του πατέρα μου και που με άλλαξε για πάντα θεωρώ πως δύο χρόνια δεν είναι πολλά. Μην πιέζεσαι να νιώσεις πιο πολλά από όσα αντέχεις. Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα μου υπάρχουν στιγμές που κλαίω και τρέμω γι'αυτό που θα μου κάνουν άλλες απώλειες. Η κουβέντα με τον ψυχολόγο ίσως να σε βοηθούσε να απενοχοποιήσεις το θρήνο σου. Ίσως και όντως να τον χρειάζεσαι. Δεν ξέρω. Λυπάμαι γι' αυτό που έζησες. Σου εύχομαι ολόψυχα να χαρείς όλα τα όμορφα που ια σου φέρει η ζωή στο μέλλον