Γλυκιά #4, με αφορμή τη δική σου ερώτηση θα κάνω μια μικρή εξομολόγηση για να σου δείξω πως όλοι οι άνθρωποι έχουν προβλήματα είτε είναι όμορφοι είτε άσχημοι. Έτυχε σε όλα μα όλα τα περιβάλλοντα στα οποία έζησα και ζω ακόμη να ήμουν/είμαι η ομορφότερη. Όχι επειδή το λέω εγώ, αλλά επειδή το λένε οι υπόλοιποι. (δε θα μπω σε λεπτομέρειες, γιατί ήδη αυτό που είπα ακούγεται άσχημα...). Θα μιλήσω για το αποτέλεσμα. Εξαιτίας αυτού, βίωσα πολλές φορές την απόρριψη (της φίλης που το αγόρι της την πλησίασε επειδή ήθελε εμένα, της ξαδέρφης της οποία ο πατέρας έλεγε να μοιάσεις στην Δ. που είναι ..., του φίλου που τελικά έγινε φίλος γιατί είχε άλλα στο μυαλό του...). Η απόρριψη αυτή με έκανε να απομονωθώ. Ενώ πριν τα 20 ήμουν ανοιχτός άνθρωπος, μετά τα 20 έμεινα μόνη. Πίστευα οτι ήταν από επιλογή. Δεν ήταν όμως...Τότε έκανα το μεγαλύτερο λάθος της ζωής μου. Στα 23 μου παντρέυτηκα τον λάθος άντρα. Με μείωνε συνεχώς. Τον άφησα να μου δημιουργήσει πολλά κόμπλεξ. Στα 24 μου είχα πόδια γριάς (όπως έλεγε), ενώ έκανα κολυμβητήριο, χορούς, αερόμπικ και ήμουν 58κιλά. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!!! Εγώ τα πίστευα όλα αυτά. Και κλεινόμουν ακόμη περισσότερο στον εαυτό μου. Πως είναι δυνατόν να μην αρέσω στον άντρα μου, έλεγα, ενώ έξω από το σπίτι μου γίνεται χαμός; Όμως, ήμουν μόνη και δεν τα συζητούσα με κανέναν. Δεν έβγαινα από το σπίτι παρά μόνο για γυμναστική. Η ζωή μου ήταν η γυμναστική και οι δουλειές του σπιτιού. Είχα απομακρυνθεί από την οικογένειά μου που με αγαπάνε και τους αγαπάω τόσο και δεν το είχα καταλάβει καν. Κάποια στιγμή κατά καλή μου τύχη? από τις πολλές σωματικές δραστηριότητες έπαθα 3 κήλες στην σπονδυλική μου στήλη και για κάποιο χρονικό διάστημα μπορούσα μόνο να κολυμπήσω και να κάνω λίγες δουλειές στο σπίτι, επομένως είχα άπειρο χρόνο να διαβάσω. Διάβασα διάφορα βιβλία ψυχολογίας κυρίως και αρχισα να καταλαβαίνω τι συμβαίνει στη ζωή μου. Στα 34 τον χώρισα. Άργησα πολύ. Αλλά κάλλιω αργά παρά ποτέ...Τώρα, λοιπόν, στα 40 προσπαθώ ακόμη να βρω τον εαυτό μου. Θέλει δουλειά. Και σου λέω πως ναι μεν η εξωτερική εμφάνιση είναι ωραία γιατί κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και σου αρέσει αυτό που βλέπεις (όταν σου αρέσει...), αλλά μερικές φορές είναι και ... δε θέλω να χρησιμοποιήσω κάποια άσχημη λέξη, διότι είναι χάρισμα. Όμως, υπάρχουν τόοοσα άλλα χαρίσματα που έχουμε όλοι μας και άλλα τόσα που μπορούμε να καλλιεργήσουμε κάθε μέρα. Όπως κι αν είσαι εξωτερικά, μπορείς πάντα να προσπαθείς να είσαι το καλύτερο του εαυτού σου. Κάποια στιγμή η εξωτερική εμφάνιση έρχεται σε δεύτερη μοίρα και μετράει το μέσα. Καλλιέργησε, λοιπόν, ΚΙ αυτό. Είναι τόσο σημαντικό να έχουμε σωματική και πνευματική υγεία. Έτσι η ζωή μας είναι γλυκιά και όμορφη. Δεν πρέπει να αφήνουμε τον κόσμο της "μόδας" να μας παρασύρει τόσο πολύ, ώστε να θέλουμε να είμαστε αψεγάδιαστοι.
