Στο εξωτερικό βασικά (τουλαχιστον στην Αγγλία, στην Τσεχία και στην ελβετία που έχω προσωπική εμπειρία) υπάρχουν χώροι εκτός των "μεγάρων μουσικης" που διοργανώνονται κονσέρτα κλασσικής μουσικής (μουσεία, βιβλιοθήκες, φεστιβάλ σε ανοιχτό/κλειστό χώρο, πανεπιστημιακές αίθουσες κτλ). Και σε αυτούς τους χώρους συνήθως είναι αρκετά πιο χαλαρό το κλίμα, σίγουρα ως προς το dress code και την κατανάλωση φαγητού/ποτού και ορισμένες φορές και ως προς άλλα ζητήματα όπως το χειροκρότημα, την ώρα προσέλευσης κτλ. Προφανώς δε θεωρώ οτι πρέπει να χτυπάνε κινητά, κ να πιανει κουβέντα ο κόσμος κατα τη διάρκεια του κονσέρτου, ειδικά σε κλειστούς χώρους (και δεν έχω πάει και πουθενά που να ισχύει αυτό). Αλλά από το να σέβεσαι τους γύρω σου (που όπως λέει και η rosa και ο Κάστωρ πρέπει να ισχύει κ σε μουσεία, σινεμά, θέατρα κτλ κ οχι μονο στα κονσέρτα) μέχρι το να μη μπορείς να κουνηθείς, να κάτσεις άνετα και να αναπνεύεσεις μην τυχόν και σε στραβοκοιτάξουν, είναι μια κάποια απόσταση. Κατά τ άλλα συμφωνώ οτι στην Ελλάδα δεν παρέχεται η κατάλληλη παιδεία ως προς την κλασσική μουσική στο σχολείο (και πιθανώς σε πολλές οικογένειες). Αλλά από τη στιγμή που δεν παρέχεται δωρεάν σχετική εκπαίδευση στα δημόσια σχολεία, χρειάζονται συγκεκριμένα ερεθίσματα από κάπου αλλού για να την "αναζητήσεις" και να την "αγαπήσεις", πόσο μάλλον για να καταλάβεις περισσότερες λεπτομέρειες ως προς τη σύνθεση. Φαντάζομαι πως θα υπάρχουν διαθέσιμες πηγές, ίσως και δωρεάν μαθήματα μουσικής online, αλλά δεν είμαι σίγουρη οτι είναι τόσο εύκολη η πρόσβαση. Δε δηλώνω ειδική επι του θέματος, αλλά δε νομίζω οτί αρκεί το 3ο πρόγραμμα. Επίσης θέλω να πω πως πλέον υπάρχει η ακουστική τεχνολογία ώστε να υποστηρίξει τέτοιου είδους μουσική σε πιο open spaces. Προφανώς παλιότερα δεν υπήρχε και ήταν απαραίτητη προυπόθεση το "μέγαρο". Αλλά πραγματικά είναι πού ωραίο να ακους κλασσική μουσική ξαπλωμένος στο χορτάρι (οχι μόνο κλασσική μουσική βέβαια αλλά αυτό είναι το θέμα μας). Είναι προφανώς διαφορετική εμπειρία, χάνεις την ηχητική της αίθουσας, πιθανότατα χάνεις και κάποιες λεπτομέρειες της σύνθεσης, αλλά την απολαμβάνεις πιο χαλαρά, μπορείς να σκεφτείς και να ονειρευτείς ελέυθερα, να κουνηθείς λίγο παραπάνω, να αφεθείς και ενθουσιαστείς λίγο πιο ειλικρινά με τη μουσική. Έχει η κάθε κατάσταση τα προτερήματα της και το κοινό της. Γιατί να το σνομπάρετε τόσο?
