Εγώ πάντως όταν με παράτησε με πολύ άκομψο τρόπο η πρώτη μου σχέση για τρίτο πρόσωπο (πικρή ιστορία), επειδή κορόιδευε συνέχεια τον Έμινεμ (μιλάμε πριν 12 χρόνια που ο Έμινεμ ήταν στα ντουζένια του) και όλο έλεγε 'Εμινεμ στην ίδια τάξη' και ποιος ακούει Έμινεμ κλπ (λες και του'χε κάνει κάτι ο Έμινεμ δηλ., ο Ρίαλ Σλιμ Σέιντι τς τς), αφού με χώρισε πήγα και αγόρασα το σιντί αυτουνού του Έμινεμ και το'παιζα τέρμα μέρα-νύχτα και ένιωθα μια ικανοποίηση, ότι ρε παιδί μου δεν μετράς και τόσο πια για μένα, η γνώμη σου δεν έχει αξία (γιατί εννοείται τον είχα θεό όσο τα'χαμε). Κατά τ'αλλα έβγαινα πολύ και έκλαιγα και πολύ. Α!Και φρόντισα να με δει δύο μήνες μετά με άλλον αγκαλιά, όπου εντελώς προβλέψιμα τα' δε όλα. Τώρα βέβαια γελάω που το'χα πάρει τόσο κατάκαρδα, αν ζεις τη ζωή σου με φουλ εμπειρίες, στοιβάζονται και κάποια στιγμή υπερτερούν οι καινούργιες, δυστυχώς πολλές φορές μια ακόμα μεγαλύτερη χυλόπιτα :)