#2περι Καρντάσιανπιστεύω ότι οι αχρείαστες πλαστικές ειναι καθαρή επιθετικότητα ενάντια στο σώμα και "συνοδεύονται" από ψυχική διαταραχή /δυστυχία.Και είναι μάλιστα επιβαρυντικές/αποπροσανατολιστικές για την επίλυση του ψυχικού θέματος.(Βασική ένδειξη/πληροφορία της διάθεσης μας είναι το ύφος του προσώπου!).Επίσης τόση "πλαστικούρα" καταντάει άσχημο και απλά ίσως γεννά έναν ιδιότυπο θαυμασμό του τύπου " κοίτα μέχρι που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος από την ματαιοδοξία που τον δέρνει"!!Ή "είναι τόσο θαρραλέος/αποφασισμένος, που τα βάζει ακόμη και με τη φύση για κοσμητικούς λόγους" .Τέλος, πολλές φορές μου γεννά έναν οίκτο :"κοίτα πόσο πονεμένη ψυχή είναι αυτή", εντυπωσιάζομαι δλδ από το μέγεθος της δυστυχίας.Και φυσικά οι περισσότεροι από αυτούς, όταν γελάνε στο νέο τους πρόσωπο σχηματίζεται γκριμάτσα κλάματος..(Εδώ ένα μποτοξ κάνεις, και ο εγκέφαλος σου παύει να καταγράφει ότι γελάς επειδή αδρανοποιούνται οι μύες του μετώπου που συσπώνται με το γέλιο).
