@Babydoll συμφωνώ με αυτά που λες, είναι μεγάλη η 'ευθύνη' της κοινωνίας γι αυτό το φαινόμενο. Επίσης, σε αρκετές χώρες της Ευρώπης (πχ Γερμανία)σου δίνει το κράτος ένα ποσό το μήνα (400-500 ευρώ)για όσο είσαι φοιτητής ώστε να μπορέσεις να ζήσεις μόνος σου χωρίς να εξαρτάσαι απτους γονείς σου. Κάτι επίσης άξιο αναφοράς πάντως, είναι πως ο μέσος φοιτητής άλλης χώρας, έχει δεδομένο πως ως φοιτητής θα κάνει μια δουλειά έστω παρτ τάιμ, για να βγάλει το νοίκι/χαρτζιλίκι του κλπ. Ο μέσος φοιτητής στην Ελλάδα (έχω στο μυαλό μου Αθήνα όπου έζησα κ σπούδασα) θεωρεί πως στα φοιτητικά χρόνια αφοσιώνεται στις σπουδές μόνο (κ καλά κάνει αν μπορεί) και δεν βρίσκει εύκολα φοιτητική δουλειά, εκτός των περιπτώσεων που υπάρχει οικονομικό πρόβλημα στην οικογένεια. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι ήμουν απτα λίγα άτομα που δούλευα ενόσω σπουδάζοντας, κ οι συμφοιτητές κ φίλοι με είχαν κάπως στην καζούρα όταν αργούσα για εργασίες, δεν ακολουθοόυσα σε μαραθώνιους καφέδων κλπ γιατί φυσικά εγώ δεν είχα ανάγκη να δουλέψω, κ επομένως κατά την άποψή τους έκανα τη ζωή μου περίπλοκη και μες το άγχος χωρίς λόγο.
