Εμένα αντιθέτως με ενόχλησε τρομερά αφενός η χρήση του ποιήματος που μου θύμησε κάτι χαζοσειρές στην τηλεόραση αφετέρου η ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζει το θέμα και ψάχνει έτσι επιπόλαια απαντήσεις. Αλλά ας πούμε πως είμαι λίγο στριμμένη σήμερα. Από ενα σωρό φίλους που έχουμε εδώ αλλά και παλιότερα στην ελλάδα, έχουμε μάθει -επειδή αυτοί πήγαν και ρώτησαν ειδικούς, πως ο κάθε γονιός μιλάει στη μητρική γλώσσα στο παιδί κι όταν βρίσκονται έξω μιλάνε στη γλώσσα της χώρας. Αυτό αφορά ζευγάρια που μιλάνε δυο διαφορετικές γλώσσες σε μία τρίτη χώρα. Αν βρίσκονται στη χώρα του πατέρα το παιδί θα μάθει και τη γλώσσα της μητέρας επειδή θεωρητικώς περνάει πολλές ώρες μαζί της. Αν ζούνε στη χώρα της μητέρας ο πατέρας θα πρέπει να κοπιάσει λίγο πιο πολύ.(μιλάμε προφανώς για οικογένειες όπου η μητέρα είναι όντως περισσότερες ώρες με το παιδί. Αντιστρέφεται η κατάσταση όταν ο πατέρας έχει αναλάβει αυτήν τη δουλειά) Όλα τα παιδιά προσπαθούν να επιβάλλουν κάποια στιγμή στους γονείς τη γλώσσα που γνωρίζουν καλύτερα οπότε θέλει προσπάθεια μεγάλη από τον γονιό να επιβάλλει στο παιδί να μιλάει σε μία γλώσσα που το δυσκολεύει κι εκεί πολλοί γονείς τα παρατάνε διότι πολύ απλά θέλουν να συνεννοηθούν με το παιδί τους. Το πως λειτουργεί ο μηχανισμός εκμάθησης της γλώσσας είναι ακόμα ένα μυστήριο για τους γλωσσολόγους. Θα σε στεναχωρήσω όμως lisa_simpson αν σου πω πως πολύ προσφάτως ήμουν σε διάλεξη όπου οι νέες έρευνες δείχνουν πως τα παιδάκια αυτά ναι μεν αναπτύσσουν νευρώνες και γίνονται πιο έξυπνα αλλά δεν μαθαίνουν ποτέ πραγματικά καλά καμία από τις γλώσσες.